นั่งมองดวงดาว
นั่งมองดวงจันทร์
สาดแสงมาที่ฉัน
ที่มันเหงาและเดียวดาย
นั่งมองตัวเรา นั่งมองและเผลอไป
ว่าคนนั้นที่ฉันฝันอยู่ที่ไหน
ไม่เคยได้พบ สบตาสักครั้ง
ได้เพียงแค่หวัง
พร่ำเพ้อว่าเธอยู่ไหน
เจ้าหญิงของฉัน
อยากรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน
คนที่ฉันหวังไว้ว่าต้องเจอ
เนิ่นนานเท่าไร
ต้องรอแค่ไหน ถึงจะได้เจอ
ได้คิดไปเอง ว่าเธอนั้นมีจริง
ก็ทำให้ทุกสิ่ง
ไม่เหมือนเดิมที่ผ่านมา
ได้ฝันไปไกล เกินกว่าจะรู้ว่า
คนที่ฉันเฝ้าตามหา อาจไม่มี
แต่ดีที่ได้ฝัน ลองดูสักครั้ง
ได้เพียงแค่หวัง
พร่ำเพ้อว่าเธอมีจริง
เจ้าหญิงของฉัน
อยากรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน
คนที่ฉันหวังไว้ว่าต้องเจอ
เนิ่นนานเท่าไร
ต้องรอแค่ไหน ถึงจะได้เจอ
เจ้าหญิงของฉัน
คนที่ฉันวาดฝันเอาไว้มันเลิศเลอ
หรือได้แค่ละเมอ
ทำได้เพียงพร้ำเพ้อ
และหลับฝันไป
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ
บอกตัวเองเอาไว้ว่าฉันจะเฝ้ารอ
เจ้าหญิงของฉัน
อยากรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหน
คนที่ฉันหวังไว้ว่าต้องเจอ
เนิ่นนานเท่าไร
ต้องรอแค่ไหน ถึงจะได้เจอ
เจ้าหญิงของฉัน
คนที่ฉันวาดฝันเอาไว้ว่าเลิศเลอ
หรือได้แค่ละเมอ
หรือว่าที่จริงเธอไม่มีตัวตน